Bruno Verbergt over Mu.ZEE aan zee

Mu.ZEE, thuisbasis van prachtige werken door grootmeesters als Ensor, Permeke en Spilliaert, sluit voor het eerst sinds 1986 langere tijd de deuren voor renovatie. Maar het museum waait uit: de collectie gaat letterlijk op reis, want vanaf juni 2025 strijkt Mu.ZEE tijdelijk neer in de Venetiaanse Gaanderijen op de Zeedijk. We spraken met Bruno Verbergt over kunst aan zee en zijn band met Oostende.

Een aangespoelde Oostendenaar

"Ik spoelde aan in Oostende en voelde me meteen welkom. De stad is eigenzinnig, met een aparte humor, maar tegelijk warm en gastvrij. Dankzij mijn werk bij Mu.ZEE en de fantastische vriendenkring van het museum voel ik me hier écht thuis. Eén ding is zeker: ik ben zeker niet de enige ‘aangespoelde’ die zich intussen een beetje Oostendenaar voelt."

Een museum aan de vloedlijn

Mu.ZEE komt nu even écht aan zee – en dat voelt fantastisch. De Venetiaanse Gaanderijen zijn uniek: historische grandeur met zicht op zee. Onze tentoonstellingen zullen die dialoog met de zee ook steeds opzoeken.

"Met de expo in de Venetiaanse Gaanderijen, komt het Mu.ZEE even echt aan zee."

'Het is zondag op zee!'

De titel verwijst naar een gedicht van Emile Verhaeren: Il fait dimanche sur la mer! Verhaeren had een fascinatie voor de zee; hij zag er schoonheid én dreiging in. De expo wil tonen hoe kunstenaars de zee benaderen als iets dat tegelijk aantrekkelijk en afstotend is. ‘Het is zondag op zee!’, klinkt vredig, maar het wringt ook. Het roept een zekere rust op, maar ook eenzaamheid of mysterie. Dat spanningsveld maken vele kunstenaars voelbaar.